Cień Hegemona

Gra Endera należy do najpopularniejszych powieści SF. Zdobyła obie główne nagrody, Hugo i Nebulę, jej nakład przekroczył miliony egzemplarzy, książka została przełożona na wiele języków. Opowiada historię chłopca, Endera Wiggina i jego z trudem wywalczonego zwycięstwa nad obcą rasą zamierzającą zniszczyć Ziemię. Ale Ender to nie jedyne dziecko w Szkole Bojowej. W Cieniu Endera Card opowiada o Groszku, który został prawą ręką Endera, jego strategiem i przyjacielem. Teraz - w Cieniu Hegemona - poznajemy dalsze dzieje Groszka; jak rozstał się z Enderem, stał się geniuszem taktyki, zdobył Ziemię dla brata Endera, Petera, który w końcu objął stanowisko Hegemona.
Wojna Ligi została wygrana, ludzkość ocalała. Zwycięstwo nad Formidami odniosło dziewięcioro dzieci - geniuszy strategii i taktyki - pod dowództwem Endera Wiggina. Ender wyruszył w kosmos na statku kolonizacyjnym, nikt już go na Ziemi nie zobaczy. Dzieci ze Szkoły Bojowej wróciły do swoich domów, do rodziców. Starają się przystosować do zwykłego cywilnego życia. Zapewne by im się to udało, ale są zbyt utalentowane, by nie chciał ich wykorzystać ktoś, kto pragnie sięgnąć po władzę nad światem.
Jak zawsze, uderzający jest opis Cardowskich dzieci, zawsze bardziej lub mniej ludzkich, doskonałych, ale zawodnych, tragicznych, ale pełnych nadziei, cudownych i niezwykłych